Een te mooi verhaal om niet te delen

25-3-2021

Op 40 jarige leeftijd liep Frans Kafka (1883-1924), die nooit trouwde en geen kinderen had, door het park in Berlijn toen hij een meisje ontmoette dat huilde omdat ze haar favoriete pop was kwijtgeraakt. Zij en Kafka zochten tevergeefs naar de pop.

Kafka zei dat ze hem daar de volgende dag zou ontmoeten en dat ze terug zouden komen om haar te zoeken.

De volgende dag toen ze de pop nog niet hadden gevonden, gaf Kafka het meisje een brief die door de pop was ‘geschreven’ en zei: ‘Huil alsjeblieft niet. Ik ging op reis om de wereld te zien. Ik zal je schrijven over mijn avonturen.’

Zo begon een verhaal dat doorging tot het einde van Kafka’s leven.

Tijdens hun ontmoetingen las Kafka de brieven van de pop zorgvuldig geschreven met avonturen en gesprekken die het meisje schattig vond.

Ten slotte bracht Kafka de pop terug (hij kocht er een) die was teruggekeerd naar Berlijn. “Het lijkt helemaal niet op mijn pop,” zei het meisje.

Kafka overhandigde haar nog een brief waarin de pop schreef: ‘Mijn reizen hebben mij veranderd.’ Het kleine meisje omhelsde de nieuwe pop en nam de pop mee naar haar gelukkige huis.

Een jaar later stierf Kafka.

Vele jaren later vond het inmiddels volwassen meisje een brief in de pop. In de kleine brief ondertekend door Kafka stond geschreven: ‘Alles waar je van houdt zal waarschijnlijk verloren gaan, maar uiteindelijk zal de liefde op een andere manier terugkeren. Omarm de verandering. Het is onvermijdelijk voor groei. Samen kunnen we pijn veranderen in verwondering en liefde, maar het is aan ons om die verbinding bewust en opzettelijk tot stand te brengen.’

Korte toelichting:

Als tekstschrijver en schrijfdocent ben ik een veellezer, altijd ontvankelijk voor teksten die me raken. De allerbeste verhalen knip ik uit of copy-paste ik.

Vervolgens lees ik zo'n tekst nog 'ns zorgvuldig en probeer te begrijpen waarom de woorden mij raken.

Soms probeer dat ook toe te passen in mijn eigen teksten en door te geven aan anderen.

En héél soms stuit ik op zo'n fenomenaal verhaal. Ik geloof niet dat ik ooit eerder zo’n krachtig zeer kort verhaal heb gelezen.

Het is troostend en stimulerend.

En in mijn geval is het ook stimulerend om met minder woorden meer te zeggen.;)